O. Marceli urodził się 4 stycznia 1936 r. w Gdyni-Orłowie jako syn Franciszka i Melanii z domu Wittich. Miał trzech braci i jedną siostrę. Na chrzcie świętym otrzymał imiona Konrad Eugeniusz. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do czteroletniego Technikum Budowy Okrętów w Gdańsku. Następnie przez rok pracował w gdańskiej stoczni. W latach 1956-1958 odbył zasadniczą służbę wojskową a po jej zakończeniu ponownie podjął pracę w Stoczni Gdańskiej a rok później rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej w Studium Wieczorowym dla Pracujących. Będąc na drugim roku, przerwał studia, pragnąc wstąpić do Zakonu Franciszkanów.

 

W 1962 r. zwrócił się z prośbą o przyjęcie do prowincji krakowskiej. „Po zapoznaniu się z życiem św. Franciszka z Asyżu i z życiem Ojca Maksymiliana Kolbego zapragnąłem iść w ich ślady, ponieważ ideały przez nich wskazane i realizowane odpowiadają mi najbardziej (…) Pragnę służyć jako kapłan Bogu, by zbawić swą duszę i pomóc do zbawienna innym duszom” – pisał w podaniu kandydat do Zakonu. Prośba została rozpatrzona pozytywnie i 28 sierpnia 1962 r. rozpoczął formację nowicjacką w Gnieźnie pod kierunkiem o. Władysława Ryguły. Rok później, 29 sierpnia 1963 r. złożył pierwsze śluby zakonne, po których kontynuował formację w ramach studiów filozoficznych w Łodzi-Łagiewnikach i teologicznych w Krakowie. Zakonnym wychowawcom dał się poznać jako „kleryk pod każdym względem poważny, który wyróżnia się pobożnością i gorliwością w życiu zakonnym a dobre wyniki w nauce zawdzięcza pilnej i wytrwałej pracy”. 8 grudnia 1967 r. złożył wieczystą profesję zakonną a 13 czerwca 1969 r. otrzymał z rąk ks. bpa Juliana Groblickiego święcenia kapłańskie.

 

Przez pierwsze 2 lata po święceniach pracował jako katecheta w Dąbrowie Górniczej (1969-1971). Kolejne miejsca duszpasterskiej i katechetycznej posługi o. Marcelego to: Lwówek Śląski (1971-1974), Legnica (1974-1976), Sanok (1976-1978), Głogówek (1978-1982) i Przemyśl (1982-1985). Od 1986 o. Marceli w ramach umowy z Prowincją św. Leopolda w Austrii przez 12 lat pracował jako wikariusz w przyklasztornych parafiach franciszkańskich w Asparn, Wiedniu i Neunkirchen. W 1998 r. władze zakonne posłały o. Marcelego do klasztoru św. Franciszka z Asyżu w Ludwigshaffen – Oggersheim w Niemczech, gdzie przebywał przez kolejne 3 lata.

 

W 2001 r. powrócił do Polski i został ponownie skierowany do klasztoru we Lwówku Śląskim, w którym przebywał aż do śmierci, na miarę swoich możliwości włączając się w posługę duszpasterską. W ostatnich latach życia zmagał się z licznymi chorobami.