Okres letni to nie tylko wakacje, ale również okres wzrostu wielu roślin, czasem niebezpiecznych roślin np. barszczu Sosnowskiego.
Roślina ta najbardziej niebezpieczna jest w drugiej połowie lipca, wtedy kwitnie i owocuje. Na terenie Polski objęta jest zakazem uprawy i rozmnażania. Toksyczne właściwości barszczu Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi Manden.) uaktywniają się przy wysokiej temperaturze oraz dużej wilgotności powietrza. Sok wydzielany przez barszcz Sosnowskiego jest silnie drażniący i może wywoływać zmiany skórne. Oparzenia mogą wystąpić przez kontakt pośredni. Barszcz Sosnowskiego, dość często bywa mylony z wyrośniętym koprem lub arcydzięglem.
Barszcz Sosnowskiego jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku wytwarza rozetę, a w drugim wyrastają pędy nasienne i po wydaniu nasion (owoców) roślina zamiera. Niekiedy jednak z niektórych rozet nie wyrastają pędy i wówczas rośliny owocują później niż w drugim roku wegetacji, stając się roślinami wieloletnimi.
W naturalnych siedliskach Barszcz Sosnowskiego osiąga wysokość do 1,5 m. W Polsce warunki rozwoju dla tej rośliny są wyjątkowo korzystne, dlatego niektóre osobniki dorastają nawet do 3,5 m wysokości. Zdolność kiełkowania owoce (nasiona) uzyskują po 60 do 90 dniach stratyfikacji (przebywania) w temperaturze od 2 do 5 st. Celsjusza. Proces ten w warunkach naturalnych następuje w okresie zimy, po uprzednim rozsianiu się nasion. Nasiona zachowują siłę kiełkowania przez okres 4 lat. Młode rośliny barszczu Sosnowskiego są bardzo podobne do siewek barszczu zwyczajnego. Liścienie są wydłużone, pierwsze liście początkowo są okrągławe, a w miarę wzrostu stają się trójkątne. Do końca wegetacji jesiennej tworzą rozetę o liściach osiągających 15 do 35 cm wysokości. Z tej rozety, pod koniec maja lub na początku czerwca, zaczyna wybijać łodyga. Liście wyrastające z rozety są bardzo duże i osiągają niekiedy od 150 do 200 cm długości. Łodyga oraz wszystkie liście na dolnej stronie są delikatnie owłosione. Korzeń kształtu palowego, w górnej części dość silnie rozgałęziony, wyrasta nawet do 200 cm głęboko w ziemię, jednak jego największa masa znajduje się w warstwie do głębokości około 30 cm. Kwiatostany tworzą baldachy złożone z baldaszków. Największy baldach jest położony centralnie i posiada średnicę od 30 do 70 cm. Proces dojrzewania nasion rozpoczyna się w drugiej połowie lipca, po ich wydaniu roślina obumiera w sposób naturalny.
W kwestii ewentualnego zwalczania lub w razie wykrycia tej rośliny należy zwracać się do właściwego gospodarza terenu tj. wójta, burmistrza lub prezydenta. Do czasu zidentyfikowania rośliny lepiej omijać miejsce to z daleka.
-/PIORiN/-
