Park przyklasztorny w Lubomierzu, niegdyś będący częścią ogrodów benedyktyńskiego opactwa, to miejsce pełne historii i tajemnic. Dawne mury otaczające te tereny, które pamiętają ciche dni modlitwy sióstr dziś są świadkami wydarzeń kulturalnych. W cieniu starych drzew lokalni artyści zapisują kolejne karty historii tego uroczego miejsca.
„Lubomierska Jesień” to wydarzenie organizowane przez Stowarzyszenie Przyjaciół Lubomierza. Ma ono na celu promocję lokalnych produktów, rzemiosła oraz talentów artystycznych i sportowych mieszkańców.
– Chcieliśmy żeby ten park, który był kiedyś zamknięty, żeby funkcjonował, chociaż raz w roku tak inaczej, żeby wszyscy rzemieślnicy, którzy są z okolicy z różnymi rzeczami, żeby się mogli się wystawić, żebyśmy wspólnie mogli spędzić te pierwsze dni jesieni, zacząć jesień od takiego pięknego klimatu, żeby było kolorowo, radośnie. – podkreśla Pani Agata Hubska Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Lubomierza, która składa podziękowania Burmistrzowi Gminy i Miasta Lubomierz oraz Staroście Lwóweckiej za finansowe wsparcie wydarzenia.
W sobotnie popołudnie 28 września 2024 roku już po raz piaty przyklasztorny park wypełnił się gwarem. Wśród wystawców byli m.in. przedstawiciele Szkoły Podstawowej z Pławnej, Wiejski Bochen Manufakura Piekarnicza, „Szyję, bo lubię” – Kasia Kołodziejczak z Wojciechowa, Marta Mielniczyn z Radoniowa, Alpaki z Proszówki, Państwo Kalata z Olesznej Podgórskiej, Stowarzyszenie Klub Seniora „Nie ma mocnych” i oczywiście gospodarze wydarzenia, czyli Stowarzyszenia Przyjaciół Lubomierza.
Wydarzenie uatrakcyjniły występy Laury Szafran, Sławka Darula, Viloetty Pochmary, duetu „My dwie” i Adama Wolaka. Sporo radości najmłodszym sprawiły warsztaty wyplatania wikliny. Nie zabrakło też legendy o Dunkanusie, którą przypomniała Pani Barbara Bratek.
Lubomierska Jesień to niezwykłe połączenie historycznej atmosfery i współczesnej kultury sprawiające, że park przyklasztorny w Lubomierzu jest nie tylko miejscem odpoczynku, ale i przestrzenią spotkań i twórczej ekspresji, w której duch dawnych czasów splata się z pulsującym rytmem nowoczesnych dźwięków.
