Niegdyś wokół wieży istniała baza turystyczna składająca się z pensjonatu z restauracją, budynków gastronomicznych i ujęcia wody. Dziś ruiny wspaniałego założenia są do wydzierżawienia.
Wieża Mon Plaisir, położona na pograniczu Świeradowa-Zdroju i Pobiednej, to dziś już tylko fragment dawnego założenia, które ponad dwieście lat temu stanowiło jedno z najciekawszych miejsc regionu.
Wieża Mon Plaisir powstała w latach 1803–1804 z inicjatywy Adolfa Traugotta von Gersdorfa – właściciela Pobiednej, uczonego i badacza epoki Oświecenia, którego zainteresowania obejmowały astronomię, meteorologię, elektrostatykę i przyrodę. Gdy w wieku sześćdziesięciu lat podupadł na zdrowiu i nie mógł już wędrować po górach, postanowił wznieść wieżę obserwacyjną, w której pomieścił również swoją pracownię naukową.
Projekt budynku przygotował jego przyjaciel Friedrich Wilhelm von Reden – dyrektor Wyższego Urzędu Górniczego we Wrocławiu, wybitny inżynier, który odegrał znaczącą rolę w rozwoju przemysłu Górnego Śląska i Opolszczyzny. Całość przedsięwzięcia kosztowała 6000 talarów. Wieżę wzniesiono na wzgórzu Gierałtówek, na wysokości 535 m n.p.m., w odległości półtora kilometra od pałacu Gersdorfa. Lokalizacja zapewniała doskonałe warunki do obserwacji nieba, a także szerokiej panoramy okolicy – od Gór Izerskich po Pogórze Łużyckie.
Po śmierci Gersdorfa w 1807 roku obiekt odziedziczył jego syn Karl Heinz Traugott von Gersdorf, który zgodnie z wolą ojca przekazał naukowe zbiory i kolekcję osobliwości do Górnołużyckiego Towarzystwa Naukowego. W kolejnych latach wieża kilkakrotnie zmieniała właścicieli – w 1823 roku przeszła w ręce księcia raciborskiego Viktora Amadeusa von Hessen-Rothenburg Fürsta zu Rheinsfeld, a w 1830 roku nabył ją hrabia Ernst von Seherr-Thoss. W 1850 roku, z powodu pogarszającego się stanu technicznego, przeprowadzono gruntowny remont obiektu. W drugiej połowie XIX wieku, między 1876 a 1878 rokiem, należała do rodu Saldern, a następnie do Josepha Robrecha.
Wieża była budynkiem o zwartej, prostopadłościennej bryle wzniesionej na planie prostokąta o wymiarach 7,6 na 6,4 metra. Posiadała siedem kondygnacji – cztery dolne murowane i trzy górne drewniane. Narożniki wieży zorientowano zgodnie z kierunkami geograficznymi, a ściana frontowa z gankiem wychodziła w stronę północno-wschodnią. Wokół wieży z czasem powstała baza turystyczna składająca się z pensjonatu z restauracją, budynków gastronomicznych i ujęcia wody. W okresie międzywojennym cały kompleks liczył sześć obiektów, stanowiąc popularne miejsce wypoczynku i punkt widokowy odwiedzany przez kuracjuszy ze Świeradowa-Zdroju.
Do dziś zachowały się jedynie fragmenty murowanej części wieży i czytelne pozostałości fundamentów budynków pomocniczych.
Zespół zabudowań dawnej wieży astronomicznej Mon Plaisir stanowi unikatowy przykład obiektu łączącego funkcje naukowe, techniczne i rekreacyjne. Jest cennym świadectwem historii rozwoju nauki na Śląsku i w regionie Gór Izerskich, a zarazem jednym z nielicznych tego typu założeń zachowanych w Polsce. Dziś jego pozostałości wpisane są do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego (decyzja DWKZ z 8 grudnia 2020 roku, nr A/6185).
Niestety, brak zabezpieczenia konstrukcji i wieloletnie działanie czynników atmosferycznych spowodowały, iż obiekt popadł w ruinę. Jednak wkrótce obiekt może odzyskać dawną świetność.
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo Świeradów ogłosiło właśnie pisemny przetarg nieograniczony na dzierżawę nieruchomości gruntowej – zabudowanej ruinami kompleksu dawnej wieży astronomicznej „Mon Plaisir”, na cele związane z odbudową zabudowań opisanego wyżej kompleksu, a docelowo na jego wyeksponowanie oraz objęcie opieką, a następnie udostępniania go dla celów turystyczno-wypoczynkowych.
Zgodnie z ogłoszeniem, planowany okres dzierżawy ma rozpocząć się 1 grudnia 2025 roku i potrwać trzydzieści lat. Warunkiem obowiązywania umowy będzie wykonanie określonych nakładów inwestycyjnych wynikających z zaleceń pokontrolnych Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu – Delegatura w Jeleniej Górze.
Przedmiot dzierżawy obejmuje grunt o łącznej powierzchni 0,1631 hektara. W jego skład wchodzą ruiny dawnej wieży astronomicznej oraz pozostałości bazy turystycznej, zajmujące łącznie 0,0866 hektara, a także leśne drogi dojazdowe o powierzchni 0,0765 hektara, przeznaczone do niewyłącznego korzystania. Na terenie tym znajdują się trzy zasadnicze elementy kompleksu: ruiny głównej wieży, pozostałości zabudowań turystycznych oraz budowla dawnego ujęcia wody.
Cena wywoławcza za roczną dzierżawę nieruchomości została ustalona na poziomie 3.550 zł netto.






















